Peter Van Holsteijn

Wie is Peter Van Holsteijn? Wat is zijn functie in Toverland? Hoe begint een creatief proces? Leuke weetjes over de nieuwe bobbaan 2015? Op 19 december 2014 had ToverlandFansite een zeer boeiend gesprek met Peter, Imagineer Strategie & Ontwikkeling van Attractiepark Toverland. Veel leesplezier!

Kennismaking

Dag Peter, dank je wel om even tijd vrij te maken voor een interview met de Toverlandfansite. Kan je ons even kort vertellen wie je bent en wat je rol is in Toverland?

Peter: Graag gedaan, jazeker ik ben Peter Van Holsteijn en werk sinds 2011 op de afdeling strategie en ontwikkeling, als imagineer/ontwerper-creatief. Op de afdeling strategie en ontwikkeling werken we met een heel team. Dit team bestaat naast mijzelf uit Tessa Maessen, Janou Gelissen, Cecile Krux, Paul Oomen en Jolanda Wouters.

Wij zijn verantwoordelijk voor alles wat komen gaat in Toverland. Met name op het gebied van attracties, winkels, muziek, landschappelijke inrichting, paden... kortom alles wat je ziet en vast kan houden en wat je multi- zintuiglijk kan voelen en ervaren, wordt door ons team ontwikkeld, getoetst en voorgelegd aan de directie.

Voordat je bij Toverland aan de slag ging, heb je de studie Themepark Management bij het NHTV in Breda gevolgd. Had je altijd al interesse in pretparken of is het iets dat tijdens je studie ontstaan is?

Peter: Neen, zeker niet. Ik ben altijd al liefhebber van attractieparken geweest. Dat heeft er altijd al ingezeten en ik heb ook altijd de ambitie gehad om er iets mee te doen. Dat is de reden waarom ik voor deze studie heb gekozen, met de gedachte 'ik wil er mijn werk van maken'. De vraag was echter: Hoe begin je daaraan? Zelfs tot op heden is er niet echt een juiste opleiding voor ontwerper/imagineering met de nadruk op het creatieve aspect, want die markt is natuurlijk bijzonder klein.

Als 17-jarige jongen ga je dan creatieve opleidingen zoeken, waarvan je denkt dat dit de goede richting is om te bewandelen. Naast een stukje passie en kennis van de branche, is het zeer leuk om van je talenten je beroep te kunnen maken. Kortom, de passie en interesse heeft er altijd ingezeten. Daardoor was deze studierichting een logische vervolg.

Hoe is jouw blik op pretparken veranderd door je studie?

Peter: Je leert vooral door een andere bril kijken. Ik heb meerdere studies gedaan, zoals grafische vormgeving en een opleiding in de reclame sector. Deze laatste heb ik niet helemaal afgerond, omdat mijn hart er gewoon niet lag. Toen heb ik de overstap gemaakt naar NHTV vrijetijdsmanagement met als specialisatie attractieparken. Tijdens deze opleiding ben ik echt anders gaan kijken naar het wereldje van attractieparken. Niet zo zeer als liefhebber, wat ik nog wel steeds ben, maar ik bedoel meer van wat er komt bij kijken om een attractiepark te runnen en hoe je bepaalde zaken op de markt brengt, o.a. dat je naast het enthousiasme en het gevoel meer aandacht kunt besteden aan het rationeel en het gestructureerd denken vanuit een bepaalde kennis en strategie. Dat heeft me wel nieuwe inzichten gegeven, maar ik werk nog steeds zoals ik altijd al gedaan heb. Alleen kan ik nu makkelijker overschakelen naar bijvoorbeeld een afdeling Marketing of een afdeling Events. Je begrijpt ook beter wat deze mensen doen en wat die van je verwachten en dat zijn zaken die ik deels heb geleerd in deze opleiding. Daarnaast heb ik door mijn opleiding de kans gekregen om heel wat mensen te leren kennen, die me verder hebben geholpen om in het wereldje van attractieparken terecht te komen.

Tijdens je opleiding ben je voor Toverland gaan werken. Hoe kwam je met Toverland in contact en waarom hebben ze uiteindelijk jou aangenomen?

Peter: Ja,dat is een goeie vraag. Pieter Cornelis werkte toen voor Toverland als hoofd strategie en ontwikkeling. Hij had een opdracht geformuleerd voor de vierde jaars studenten om een strategie te bedenken voor Toverland, hoe ze de komende jaren zouden kunnen ontwikkelen. (dat was nog voor de Magische Vallei natuurlijk.) Daar had ik een stukje voor uitgeschreven en Pieter wist dat ik aardig kon tekenen. Omdat ik al wat opdrachten gedaan had voor Movie Park en voor dippiedoe aquabest had ik meegedaan om een masterplan te bedenken en dat uit te tekenen. Pieter wist dat ik ervaring had met attractieparken en het uittekenen van concepten en natuurlijk de bagage en kennis die ik vanuit mijn opleiding had meegekregen. Dat waren de ingrediënten waarvan hij dacht, die jongen kunnen we gebruiken. Pieter heeft dit voorgelegd aan de directie en die hebben dezelfde dag nog 'ja' gezegd. Daarna kon ik vrij snel beginnen.

Tijdens je opleiding heb je stage gelopen in Walt Disney World. Wat heb je daar ervaren en wat zien we daarvan nu terug in Toverland?

Peter: Dat was een ogenopener, want ik ben net zoals elk kind in de vroege jaren ‘90 opgegroeid met de Efteling en Walibi. Toverland kende ik in het begin nog niet, ook omdat het een vrij jong park is. In Walt Disney World is er echt een hele nieuwe wereld voor me opengegaan. Niet alleen Disney, maar gewoon Orlando dat op het hoogste niveau meedraait in het pretparkwereldje. Dan pas zie je wat er zoal gebeurt of wat er mogelijk is. Je wordt gewoon omver geblazen met de mogelijkheden die er nog zijn. De kracht van Walt Disney World is de diversiteit, er is voor iedereen wel iets te doen, of je nu van achtbanen of rustigere thema-attracties houdt. Zelfs wanneer je niet van attractieparken houdt, dan heeft Disney nog enorm veel te bieden: hotels, restaurants, uitgaansgebieden, discotheken en winkeltjes. En de geweldige waterparken niet te vergeten! Kortom, iedereen kan zich daar vermaken, zelfs de minst grote attractiepark liefhebber. Wat ze doen, doen ze in mijn ogen enorm goed en degelijk, altijd mooi aangekleed. Het is gewoon top. Natuurlijk mogen we Universal Orlando niet vergeten, dat op geheel eigen wijze ook een geweldige, overrompelende ervaring biedt! Zo heb ik het ervaren en wat neem ik nu hiervan mee naar Toverland: oog voor detail, het belang van thematisering, voor bepaalde kwaliteit en geloofwaardigheid gaan in het thematiseren, muziek, geluid, de hele huisstijl, daarnaast ook een bepaald gevoel en happiness opwekken bij mensen. Dat ervaar je eigenlijk ook bij Europapark waar we ons als Toverland ook door laten inspireren. Europapark gaat steeds weer voor een bepaalde kwaliteit en biedt ook voor ieder wat wils. Het grote verschil is dat Europapark op kleinere schaal werkt dan wat er in Orlando te beleven valt, meer behapbaar voor de Europese markt en ook wat “gemütlicher” en persoonlijker. Uiteindelijk is het dat waar Toverland naartoe wil in de toekomst.

Magische Vallei

De Magische Vallei is het eerste grote project van jou in Toverland geweest. Hoe kijk je daarop terug?

Peter: Met een warm en nostalgisch gevoel ondertussen, want het is alweer (bijna) 2 jaar geleden. In december 2012 was ik nog de Dwervels aan het afronden. Als ik terugkijk op de periode van de Magische Vallei, dan was dat een bijzondere ervaring. Het was ook bizar dat iemand die nog maar net begint, plots zo'n opdracht in de schoot geworpen krijgt. Maak er maar eens wat moois van. Dat was een unieke kans en het was af en toe heel spannend, met slapeloze nachten tot gevolg. Gaat dit wel goed uitpakken? Doe ik het wel goed? Je moet nog een stukje zelfvertrouwen ontwikkelen. Ik werd wel enorm gewaardeerd door de groep, het vertrouwen vanuit Toverland was er zeker. Toch was het altijd spannend hoe het zou uitpakken, de tijdsdruk was echt gigantisch, ik kwam altijd tijd te kort. Dat was even spannend, maar uiteindelijk hebben we er wel iets heel moois van kunnen maken. Een gebied dat Toverland weer een stap verder heeft geholpen, zowel in gastwaardering als in bezoekersaantallen. We hebben de weg verder vrijgemaakt naar de groei, waar we als park naartoe willen.

Bobbaan

Begin 2014 werd bekend dat de Woudracer geen lang leven meer zou hebben. In juni heeft Caroline Kortooms aangekondigd dat er een nieuwe bobbaan komt, waarvan de concept arts in de herfst zijn gepubliceerd. Waarom de keuze op dezelfde attractie en wordt deze weer geproduceerd door Wiegand?

Peter: Waarom? Uit enquêtes en parkonderzoeken is gebleken dat de bobbaan bij Toverland hoort. Dit gevoel werd ook door ons zelf gedeeld. Hoe je het draait of keert, al ga je in de wijde omtrek kijken naar een gelijkaardige attractie, dan vind je niets wat in de buurt komt van de bob. Het is interactief, je bepaalt zelf je snelheid en je ervaart het in je eentje of met zijn tweeën. Het is heel erg knus, al is dat niet de juiste omschrijving, maar je zit niet met 30 man in een trein, maar het is echt jij alleen of jij en je vriend/vriendin/kind. Je zit samen in dat karretje en je ervaart het samen. De bobbaan is enerzijds heel onderscheidend en anderzijds heel toegankelijk. Het is een typische Toverland attractie en die hoort er gewoon bij. Het is de basis van het bestaan van Toverland en als je die weghaalt, neem je een stukje identiteit weg van het park. We hebben natuurlijk alternatieven overwogen, maar we kwamen snel tot de conclusie dat we er ons niet 100% in konden vinden. De bobbaan is een beetje het hart van Toverland, waarmee het park 'groter' geworden is en dat moeten we koesteren. We moeten nu kijken of we er iets moois van kunnen maken, binnen de kaders die we onszelf stellen. Dat was het uitgangspunt, daar geloven we nog steeds met zijn allen in.

In de concept arts is een Tirols thema gemengd met steampunk te zien. Niet een alledaagse combinatie. Hoe kwam het idee tot de vermenging van deze twee thema’s tot stand? 

Peter: Aan de hand van mijn schetsen zijn er 3 concept arts gemaakt. Één heb ik zelf getekend, dat was die impressie van buiten. Die andere twee zijn eigenlijk gemaakt door marketing, dat zijn meer sfeerplaatjes geworden, gebaseerd op een schets van mij. Toen we de plaatsjes naar buiten wilden brengen voor Toverland Finance, had ik nog geen geschikt plaatje van het station of van het huisje. Ik had ze wel grof uitgeschetst, maar verder dan dat was ik niet gekomen. Omdat ik niet de tijd had om zelf deze schetsen uit te werken, hebben twee creatieve jongens binnen marketing dat verder uitgewerkt. Het is niet zo zeer van mijn hand, maar het geeft een duidelijk beeld welke kant het opgaat.

Ik realiseerde me later, dat het ontstaan van dit concept al begonnen was met het tekenen van het Bruishuis, die is nog steeds niet helemaal af, maar we verwachten dit binnenkort wel af te ronden. Wat ik met het bruishuis heb geprobeerd is, het Magic Forest/bosgevoel te combineren met iets dat pruttelt, borrelt, bruist en waar je toverdrank kon drinken. Want het verzoek kwam vanuit entertainment en horeca om iets met ijsdrankjes te gaan doen. Uiteindelijk heb ik deze elementen samen gevoegd en begon ik te schetsen en dan kom je al snel bij buizen, ketels, tandwielen, tonnetjes en kratjes. Als je daarmee gaat spelen en al die andere gekke elementen  samenvoegt, dan ontstaat er al heel snel een richting. Die richting heb ik doorgezet in de bobbaan, want het was weer een industrieel ding, een karretje dat rondrijdt. Het is geen bob die vanaf het hoogste punt naar beneden raast. Het is een bob die op en neer gaat, waar zo'n gekke spriet aanhangt, die de karretjes vooruit duwt en je kan die spriet zien als een handicap, maar je kan er ook een kans van maken. Die spriet, een vreemd gek ding, een soort gekke creatie, een creatie van een gekke uitvinder etc. etc.  en zo is het idee ontstaan. Daarnaast was er al het idee om iets in de Oostenrijkse setting te doen. Deze setting past heel erg bij de uitstraling van de hal, waar al veel met natuurlijke materialen is gewerkt, zoals hout, rotspartijen en organische, maar uitvergrote vormen. De eigenaar van Toverland, Jean Gelissen is een groot liefhebber van Oostenrijk, dus daar wil je ook eens mee aan de slag.

We weten ondertussen dat de grote indoorbocht bij de nieuwe bobbaan niet gaat terugkomen. Gaan er nog meer layout veranderingen plaatsvinden?

Peter: Ja, er komen twee loopings in. (nee geintje) We gaan niets geks doen, hij blijft voor wat het is. We hebben het ook niet overwogen. De bobbaan is prima zoals het is en al het geld dat we in een extra bocht zouden stoppen, stop ik liever in de thematisering en de hele aankleding. Dat gevoel delen we met z’n allen en dat zal ook zo gebeuren. We zouden de bobbaan twee keer zolang kunnen maken, maar dan zag die er precies hetzelfde uit. De lengte is prima en bijna de hele baan wordt vervangen, het hele besturingssysteem wordt vervangen en de bobkarts worden helemaal nieuw opgebouwd. Eigenlijk hebben we straks gewoon een hele nieuwe baan, in een heel nieuw jasje, met een nieuwe naam.

Hoe willen jullie de capaciteit van de bobkart gaan verhogen? Kunnen de bobs dichter op elkaar rijden en vertrekken? Komt er bijvoorbeeld een lopende band waarop mensen kunnen instappen? 

Peter: Die laatste niet, maar ze komen wel dichter op elkaar te rijden. De bloksecties worden verkort en de snelheid gaat flink omhoog. Het laatste jaar werd Woudracer gehalveerd qua snelheid, dus we gaan weer naar de oude snelheid van de bobbaan, volle vaart vooruit. Met de nieuwe bobbaan kunnen mensen ook niet meer stilstaan tijdens de rit, je kunt wel afremmen, maar volledige stilstand is niet meer mogelijk. Stilstand kan enkel in geval van nood. Het operatorshutje in het station dat nu net voor de tunnel staat, gaan we naar voren plaatsen, zodat de bezoekers vroeger kunnen instappen. Op die manier gaan we enkele bobkarts voorsorteren, waardoor je met een groen licht dadelijk kan vertrekken. Vanaf het moment dat mensen instappen, staan er dus al 2 a 3 bobkarts te wachten. Dat heeft als gevolg dat de bezoekers niet met één been in het karretje staan op het moment dat het licht op groen gaat. Ze zitten er al in en staan klaar voor vertrek en je bouwt de spanning nog eens op. Daarom vind ik het leuk om in het station van die gekke steampunkachtige zaken te laten zien, want je zit straks zo'n 30 seconden te wachten en dan pas rij je weg. De capaciteit gaat hierdoor omhoog. We willen met stoomeffecten werken en in de tunnel komen ook leuke geintjes te zitten, maar daar kan ik voorlopig nog niets over zeggen. Maar het wordt een echte in-your-face ervaring, gericht op familie, maar het wordt wel spectaculair.

Elke nieuwe investering moet natuurlijk worden verkocht aan de bezoekers om terugverdiend te worden. Hoe gaan jullie ervoor zorgen dat de nieuwe bobbaan verkoopt en zorgt voor een stijging van de bezoekersaantallen?

Peter: Eigenlijk is deze vraag er ééntje voor marketing. Wij/ik moet er voor zorgen dat die er heel goed uitziet, dat het een nieuwe attractie wordt, één met een beleving. Daarom stoppen we hem in een heel mooi en onderscheidend jasje. We hebben er ook een karakter bij bedacht, dat we daarbij verder gaan inzetten. Dat kan eventueel als karakter in het park later of op de website.

Pieter Huijsmans (Marketing Toverland): In de loop van 2015, dat zal ergens in januari zijn, gaan we beginnen met de bobbaan te teasen op social media. Steeds meer wat Peter in zijn hoofd heeft, gaan we de wereld insturen op bepaalde momenten. Dit doen we via Facebook en Twitter, maar natuurlijk willen we ook dat de Toverlandfansite hieraan meewerkt. Daarnaast gaan we ook een multi-media campagne inzetten in maart en ook in mei. In maart gaan we wel open, maar de meeste bezoekers komen tijdens de vakantieperiode. Daarom is de meivakantie ook voor ons belangrijk. Wij gaan volgend jaar door met de huidige commercial, maar sowieso wordt de hele promotie volgend jaar anders.

De Woudracer is helaas na slechts 10 jaar al aan vervanging toe. Hoe gaan jullie ervoor zorgen dat dit over 10 jaar niet weer gebeurt?

Peter: Wij hebben geprobeerd om de bobkarts zo lang mogelijk aan de praat te houden. Maar op een bepaald moment is het op. Als je weet dat elk bobkart zo'n 1 miljoen kilometer heeft gereden, probeer dat eens met een wagen, dan weet je het wel. De bobkarts gaan we vervangen en heel het besturingssysteem, sleepcontacten, alles wordt eruit gesloopt en weer opgebouwd volgens de laatste technieken. Daarnaast wordt de baan bijna volledig vervangen en komt onder een overkapping te staan. De bobkarts zullen na 8 of 10 jaar weer op zijn, daar kan je nu al donder op zeggen, die zullen niet eeuwig meegaan. Maar de baan die zal veel minder te lijden hebben, er komt geen rechtstreeks zonlicht, dus krimpt en rekt ze minder. Er valt in principe geen regen of sneeuw in de baan, de belasting en slijtage aan de baan zal een stuk minder worden. Uiteindelijk is onderhoud aan elke attractie nodig of het nu een bobbaan is of een achtbaan. Troy wordt ook elk jaar onderworpen aan een onderhoud, waar baandelen worden vervangen. Onlangs kreeg deze baan ook een volledig nieuwe ketting en tandwielen, de eerste sinds de opening.

Wat voor andere vervangende attracties zijn er overwogen?

Peter: Niet zo heel veel eigenlijk, we waren er al snel uit dat we de bob wilden behouden. Heel in het begin hebben we wel even gedacht, stel dat de bob afgeschreven is en we kunnen hem niet laten vervangen, dan moeten we iets anders verzinnen. Zo hebben we een aantal scenario's uitgeschreven en is er een ontwerp gemaakt, best gedetailleerd, om een groot theater met een terras neer te zetten naast Mystique, om zo grotere shows aan te kunnen bieden. Gaandeweg zijn we er toch achter gekomen dat het te fel kriebelde, wat de bobbaan betreft. We wilden die attractie eigenlijk niet wegdoen en dan kunnen we nog zoveel andere mooie dingen verzinnen, maar die bob hoort gewoon bij Toverland. Uiteindelijk is het dat ook geworden, dus zozeer verschillende attracties zijn er niet overwogen.

Komt het gecrashte bobkartwagentje in het dak op de concept arts, er ook echt?

Peter: Nee, ik heb het zelf ook nooit bedacht. Ik heb er al wel over gefantaseerd om misschien zo’n gecraste bobkart langs de baan te parkeren, wanneer je dan erdoor heen schiet/raast, dan zie je er één dat uit de bocht is gevlogen. We zouden de frames van de oude bobkart kunnen gebruiken, aangezien deze letterlijk in stukken zijn geknipt. Het probleem is echter, wanneer je die frames daar in het veld legt, zijn ze na een jaar zo groen, geel en vies, dan lijkt het net alsof Toverland niet aan onderhoud doet. Dan hebben mensen niet meer door, dat het een gecraste bobkart is, wat je juist wil suggereren, dan wordt het een stuk vies ijzer langs de kant van de baan.

Imagineering

Hoe begint het proces bij jou om een nieuwe attractie of themagebied te ontwikkelen? Waar haal je inspiratie vandaan?

Peter: Ik heb meerdere projecten gedaan. In Toverland ben ik gestart met het Land van Toos, met name de oosterse hoeken en vrij gelijktijdig zelfs de Magische Vallei en na de Vallei het greenscreen en het Bruishuis en op dit moment de bobbaan. Het verschilt ook van project tot project. Voor het Bruishuis was er een concreet verzoek om iets te doen met die ijsdrankjes, waar mensen zelf kunnen tappen. Dan weet je al waar je het mee moet doen en het is ook vrij klein om uit te werken. Magische Vallei was natuurlijk een veel groter project, maar het ging ook allemaal vrij snel. Inspiratie van de vallei kwam voornamelijk uit films, Caroline en ik waren destijds fan van de film Avatar van James Cameron. We wisten dat we daar iets mee wilden doen, iets met een volkje in een natuurlijke omgeving. Al die ideeën en wensen stop je samen en dan ga je plaatjes verzamelen. Ik Google, ik fantaseer en schets en dan komt er al vrij snel een plaatje. Zo werk ik altijd. Heel veel schetsen, wat al vrij grof begint natuurlijk, in mijn tekenboek en als ik het dan zelf goed vind, leg ik het voor aan de rest van het team. Als iedereen het leuk vindt, bekijken we wat er mogelijk uitgewerkt kan worden binnen de tijd en het budget dat er opgesteld is en dan ga je het verder uitwerken. Van het moment dat je het verder gaat uitwerken, kan je partijen inschakelen, die dat eventueel kunnen maken. Daarna krijg je de prijzen wat het zoal gaat kosten. Soms gaat het wel, een andere keer is het dan weer net te duur, dan ga je er weer met de gum erover heen en begin je aanpassingen te doen en  ga je dingen versimpelen of juist wat verder uitwerken. Gaandeweg werk je naar een budget toe, maar ook naar een plaatje dat we allemaal voor ogen hebben, waar we allemaal enthousiast over zijn. De éne keer is het een concrete opdracht, de andere keer is die weer heel vrij. Bij de bob was die dan weer heel vrij, want we wisten dat we de bob gingen behouden en we wilden er iets speciaals van maken. Dus de opdracht was : Maak er iets moois van.

Krijg je een specifieke opdracht vanuit het management of ga je zelf met (al uitgewerkte) ideeën naar het management?

Peter: Die vraag is min of meer beantwoord. Het verschilt per project. De doelgroep is belangrijk, soms is het voor iedereen en soms is het heel specifiek. Het moet aan bepaalde eisen voldoen, bijvoorbeeld: het moet makkelijk schoon te maken zijn, het moet ergens goed bij passen, het moet leiden tot meer foto’s (greenscreen). Dit hou je in je achterhoofd, maar als je begint te schetsen dan begin je heel vrij. Ik laat me niet beperken door allerlei knellende zaken, dat komt later wel. Je probeert een leuk plaatje te verzinnen en als dat lukt en ik ben er enthousiast over, krijg ik vaak de rest snel mee. Zo nu en dan hebben ze zelf concrete ideeën, zo is er in de wachtrij van de nieuwe bob een scene, die een ideetje was van Caroline. Zo zit er van iedereen wel iets in.

Wat zijn de grootste valkuilen waar je op moet letten bij het ontwerpen van een nieuw themagebied?

Peter: Een themagebied is natuurlijk een heel ander verhaal dan één attractie of een greenscreen of het Bruishuisje. Ik heb natuurlijk nog maar één gebied ontworpen, dus ik weet niet zo goed wat ik volgende keer anders zou doen of wat er dan op mijn pad komt. Ik denk met een themagebied dat je het jezelf soms te moeilijk wilt maken. Bij de bob hebben we heel duidelijk gekozen voor een verhaallijn, daar gaan we echt een stukje storytelling toepassen, omdat het grotendeels een lineaire ervaring is : 'ik sta voor de deur en ga binnen, ik ga van de één naar de andere ruimte, vervolgens kom ik in het station en als ik in het station ben, stap ik in het karretje, ik doe de hele rit en ik stap uit en kom weer bij hetzelfde punt uit'. In tegenstelling tot de Magische Vallei, daar kan ik van verschillende kanten binnenkomen. Wanneer ik daar een verhaal probeer te vertellen, dan kan het zijn dat mensen aan het einde van mijn verhaal binnenkomen. Om daar een verhaal uit te werken is al veel moeilijker. Daarom hebben we bij de Magische Vallei gekozen voor sferen en een gevoel en niet zo zeer voor een duidelijk verhaal met een karakter. Natuurlijk hebben we de Dwervels, maar wat die Dwervel precies doet, gaan we niet elke keer uitleggen. Wat we met de bob straks wel gaan doen. Als je straks voor de bob staat te wachten, gaan we het karakter verder uitwerken. Als je dan eenmaal in je karretje zit, dan heb je wat meegekregen van die figuur, waar komt die vandaan en wat doet die allemaal. Dus het verschilt ook allemaal per project. Voor een themagebied moet je het jezelf niet TE moeilijk maken en niet proberen om een verhaal te vertellen, maar net zoals in een darkride, een mooie wereld creëren waar mensen zich heel fijn bij voelen en laat ze hun eigen verhaaltje maar vertellen/fantaseren.

In welke mate kijken jullie naar andere (ook overzeese) parken?

Peter: Ik kijk zelf heel vaak naar andere attractieparken, omdat ik het leuk vind vanuit mijn hobby en vanuit mijn enthousiasme. Ik vind het fijn om te zien wat er bij de buren gebeurd, maar ook aan de overkant van de plas. Ik heb zelf een grote liefde voor Disney, maar ook voor Universal, wat ik helemaal geweldig vind en ook graag volg. Daarnaast kijken we ook enorm graag naar Europapark, wat toch het grote voorbeeld is voor Toverland. Dat is het resort dat we voor ogen hebben, met heel wat attracties, voor ieders wat wils en natuurlijk geweldige hotels. Het grootste verschil is dat Toverland niet Europa als uitgangspunt heeft, maar een magische wereld waar we helemaal op los kunnen gaan. Daarnaast kijken we niet alleen naar parken, maar ook naar films.

Peter: Vorig jaar, de periode tussen de Magische Vallei en het Bruishuis, had ik het niet zo druk met ontwerpen. Toen ben ik aan het werk gezet om eens uit te zoeken wat Toverland nu precies is en hoe kunnen we daar verder invulling aan geven als merk. Toen ben ik met het idee gekomen, wat ik tijdens mijn opleiding al wel eens had, om met archetypes te werken. Grote bedrijven of grote merken werken ook met archetypes. Als voorbeeld heb je 12 archetypes, dat zijn een soort universele, grens- en taaloverstijgende karakters. Je hebt een heerser, een explorer, je hebt een hero, iemand die graag prestatie gedreven is. Dat zijn eigenlijk karakters die in verhalen telkens terugkeren. Kijk maar naar klassieke verhalen, maar ook in films en in boeken. Het zijn de clichés van het leven. Iedereen herkent zich in één of meerdere van zo'n types. Wij hebben samen met de directie bepaald dat wij echt explorer zijn onder die types. Wij begeven ons in een magische wereld, waar we heel veel aan de fantasie overlaten. Die hoopvolle, mooie wereld willen we vanuit het avontuur beleven, we willen uiteindelijk nog net wat stoerder zijn dan de rest, grenzen verleggen. Het mag allemaal wat uitdagender zijn. Laat mensen maar ervaren en hun eigen grenzen verleggen.

Met hoeveel mensen ontwerpen jullie een attractie/themagebied?

Peter: Daar heb je weer het verschil tussen een attractie en een themagebied. De bob doe ik in mijn eentje. Een themagebied doe je met meerderen. Met de Magische Vallei was ik net nieuw, dat was sowieso even wennen en in het verleden werkte Toverland altijd met een externe ontwerper, wat we nog steeds deels doen op het gebied van merchandising. Daarnaast hadden we ook nog twee stagairs en een landschapsarchitect, omdat dat weer een vak apart is. Bij de bob ben ik de enige ontwerper, maar ook nu heb ik weer ondersteuning gehad van Pieter Christiaans en Wim Strijbosch. Die hebben mij ondersteund in het ontwerp en sketch-up, het hele wachtrijhuis van de bob in 3D opgebouwd en dingetjes uitgezocht. In mijn eentje was het niet haalbaar binnen de beperkte tijd die we hadden en anderzijds zijn deze jongens ook enorm goed in wat ze doen, dus we maken zo nu en dan graag gebruik van hun talenten.

Wachtrijhuis?

Peter: Het is sowieso anders dan een gewone wachtrij. Toen er werd beslist, dat we met de bobbaan verder gingen, heb ik een presentatie gegeven en foto's erbij genomen van bezoekers in de wachtrij en bezoekers in de bobkart. Wanneer je de foto's erbij haalt van mensen in de bob hebben ze een big smile en op foto’s van de oude zig-zag wachtrij ogen ze stuk voor stuk behoorlijk verveeld. Zo is het even zwart/wit verwoord, maar daar konden we wel onze meeste winst behalen bij de nieuwe bobbaan, niet zo zeer aan de bob, want die is goed, leuk en fun, maar met de wachtrij daar, kunnen we nog een hele slag slaan. Daar moeten we dus het zwaartepunt leggen bij de investering en dat gaan we ook doen en we gaan er iets moois van maken. Dat is nu ook grotendeels zo uitgetekend en ik verwacht dat we na Kerst dadelijk beginnen te bouwen. Kortom, er komt een huis te staan, waar je van alles gaat beleven. In mijn ogen de mooiste wachtrij in de wijde omgeving en het maakt het wachten deste leuker. Als het doorgaat, zoals we het allemaal bedacht hebben, wordt het een attractie op zich. Die hoge verwachting hebben we wel!

Toekomst

Lopen jullie erg tegen vroeger gemaakte ontwerpkeuzes aan?

Peter: Ja, zo nu en dan wel. Maar goed, Toverland is ook zeer organisch gegroeid. Waar je nu het meest tegenaan loopt zijn de twee hallen. We zijn enorm blij dat we ze hebben, maar je ziet ze vanuit alle hoeken. Daarnaast is met name de Magic Forest qua inrichting niet berekend op de huidige stroom bezoekers van en naar de Magische Vallei. Daarom doen we momenteel ook enkele infrastructurele aanpassingen in de hal. Vanaf januari tot april mag ik me bezig houden met het masterplan voor de komende jaren. Één van die ideeën is om die hallen, door de jaren heen, mooier in de omgeving te integreren en hierbij met groen te werken. Dat zijn één van de zaken, waar we soms tegen aanlopen, maar men kon in 2001 niet voorzien dat Toverland 13 jaar later deze omvang zou hebben. Men had het stiekem gehoopt, maar dat het zo snel gegaan is, dat is een grote prestatie. Als je ziet wat er met de Magische Vallei, het Troy gebied en straks met de bob gebeurt, wordt er heel wat aandacht aan het landschap besteed. Dan zou het mooi zijn, dat we op een bepaald moment, die hallen ook mooier in de omgeving kunnen integreren.

Welke attractie heb je ontworpen waarvan je het het meest jammer vind dat die niet is doorgegaan? 

Peter: Tot nu toe is het meeste doorgegaan, dat is de luxe die ik heb. Al is er helaas wel een heel leuk Dwervelhuisje rond Djengu River gesneuveld. We gaan altijd heel bewust en scherp met onze budgetten om, waardoor we ook heel gericht en pragmatisch ontwerpen en veel in eigen beheer kunnen realiseren. Daardoor komen we gelukkig maar zelden voor echte verrassingen te staan. Het voordeel is natuurlijk dat we veel met Gepla samenwerken, waardoor we flexibeler zijn in het uit te voeren werk.

Kan je een tipje van de sluier oplichten over wat we na de opening van de nieuwe bobbaan kunnen verwacht aan nieuwigheden?

Peter: Nee, kan ik niet, maar je weet wel dat er iets met die vijvers gaat gebeuren. Dat staat al een tijdje op het verlanglijstje van Toverland en dat is ook geen geheim. De echte grote uitbreiding zal wel rond de vijvers zijn. De vijvers zijn aangekocht en we hebben al enkele kleine dingetjes op papier staan, die we verder gaan bekijken of uitwerken. We mikken op 2018, dat is realistisch. Ik ben nu nog met de bob bezig, dat loopt nog tot april 2015. Tegen de zomer start ik met de vijvers en dan hebben we minstens een jaar nodig, alleen al met het ontwerpen, uitdenken, uittekenen, prijzen opvragen, uitrekenen waar komen we uit, kan het binnen het budget dat opgesteld is en binnen de deadlines. Dan ben je al snel een jaar verder en dan moet je gaan inkopen en leveranciers contacteren en die moeten dan ook weer gaan inkopen. Dan zit je al snel in het voorjaar van 2017, voor je er echt aan kunt beginnen en dan heb je een jaar voor opening. Dus 2018 lijkt ver weg, maar als je het goed wilt doen en niet overhaast, dan heb je die tijd hard nodig.

Toverland heeft een tijd geleden al de wens voor een Megacoaster uitgesproken. Zijn dit nog prille beginselen of liggen er al compleet uitgewerkte concepten te wachten tot ze een go krijgen?

Peter: Er liggen al zoveel concepten te wachten. Een voorbeeld daarvan is Odysseus, de supersplash, die moet nog wel verder uitgewerkt worden, maar we hebben al aardig wat sfeervolle impressies van dit veelbelovende project. Odysseus staat trouwens nog op het verlanglijstje en dat telt ook voor de mega-coaster en er zijn al een aantal variaties technisch uitgewerkt, niet creatief. Daar is alleen nog niets over beslist. Hoe de situatie er nu voorstaat, komt de megacoaster er ten vroegste na de uitbreiding rond de vijvers. Maar als je het tempo ziet, waaraan Toverland bouwt, is dat vrij ongekend voor zo'n jong park. Het moet realistisch blijven natuurlijk, hoe groter het park hoe groter de onkosten en ook hier moet rekening mee gehouden worden.

Houden jullie nu al rekening met een eventuele verplaatsing van de ingang van het park in het ontwerpen van nieuwe gebieden? Waar zouden jullie de ingang heen willen verplaatsen?

Peter: Waar we de ingang precies naartoe verhuizen weten we nog niet, we hebben al wel enkele opties, maar nog niets besloten. We houden er wel rekening mee.

Afsluiting

Wat voor type attractie wil je graag nog eens realiseren?

Peter: Heel duidelijk een darkride, dan heb je als ontwerper ook alle vrijheid. Bij zon geeft de Magische Vallei ook een heel andere sfeer weer, dan wanneer de zon niet schijnt. Bij een darkride heb je dat verschil niet. Zon of regen, de sfeer blijft altijd hetzelfde. Het geeft me waarschijnlijk nog meer werk, maar het lijkt me zeer leuk en mooi om te doen.

Als je 1 attractie uit een ander park, waar ook ter wereld zou mogen halen en budget is geen probleem, welke zou dat dan zijn?

Peter: Ik heb er meerdere. Harry Potter in Universal vind ik geweldig en Spiderman in dat zelfde park is ook super. En natuurlijk Soarin’ in Disney’s Epcot, wat een geweldige ervaring is dat, echt een kippenvel attractie!

Bedankt voor het interview!